2.2 KiB
Deel 3a: Top-30 tips
Er is veel informatie te vinden over slechtziendheid, maar er is daarmee één probleem: je gaat het niet ‘voor je plezier’ lezen. Neem Wikipedia: een schat aan informatie, die je echter alleen gaat lezen als je er echt geïnteresseerd in bent (bijvoorbeeld als je zelf slechtziend bent).
Mijn idee is om informatie over slechtziendheid over te brengen naar zienden. Hoe kun je iemand met een of andere oogaandoening bijvoorbeeld het best begeleiden op straat, of hoe communiceer je? Wat ziet iemand met een bepaalde oogaandoening? Er is daar heel veel over te vinden, maar het kost redelijk veel moeite om dat allemaal bij elkaar te krijgen. En vaak is het taalniveau zo hoog dat je taalniveau te hoog voor minder begaafde mensen. Daar wil ik verandering in brengen.
Toen ik dit voor mijzelf verduidelijkt had, ben ik op zoek gegaan naar een nuttiger alternatief voor een allesomvattend boek. Ik heb een alternatief gevonden: tipkaarten. Alhoewel ik in de eerste instantie dacht dat ik iets nieuws had bedacht, bleek het concept allang te bestaan. Toch bleek er veel verbetering mogelijk op het gebied van tipkaarten in de context van visuele handicaps. Daarom besloot ik er zelf een aantal te gaan maken.
Zo’n tipkaart is wél haalbaar:
-
Je kunt hem enigszins compleet maken. Een tipkaart met 10 tips heeft één bepaald thema, en dus één doel. Een denkbeeldige tipkaart met het thema ‘een wandeling maken met een slechtziende’ heeft een duidelijk doel. Op basis van dat doel is het mogelijk om hem enigszins compleet te maken.
-
Er staat weinig irrelevante informatie in. Nogmaals: een tipkaart heeft één thema en één doel. De tipkaart uit het voorbeeld bevat geen irrelevante informatie voor mensen die een wandeling willen maken met een slechtziende.
-
Tipkaarten zijn een toegankelijke manier om informatie over te brengen. In tegenstelling tot omvangrijke boeken, bestaat een tipkaart uit ‘hapklare brokjes’ informatie die voor een veel groter publiek toegankelijk is.