1.8 KiB
Waarom en wat
Toen ik vorig jaar (in 2022) de voorlichting over HPG op school kreeg, had ik meteen in de gaten dat dat iets voor mij zou zijn. Nu moest er alleen nog wel een onderwerp komen. Ik heb gedacht aan allerlei voor mij voor de hand liggende onderwerpen (ik vind vogels erg leuk en computers nog veel meer). Op een gegeven moment kreeg ik de ingeving dat het beter zou kunnen zijn om me te verdiepen in iets waarmee ik nog niet zoveel ervaring heb; iets waar ik me niet tóch al bezig zou houden buiten HPG.
En laat mijn moeder nu sinds kort werken bij een kleinschalige dagbesteding voor blinden en slechtzienden. Elke dag komen daar vaste groepen ‘deelnemers’ hun dag doorbrengen met een kop koffie, leuke gesprekken, spelletjes, en creatieve bezigheden. De deelnemers zijn leuke mensen die het – ondanks al hun nare aandoeningen – met elkaar eens zijn dat het glas halfvol is. Geen wonder dus dat ik daar ook met enige regelmaat te vinden ben.
Slechtziendheid is het dus geworden: het is een interessant onderwerp met een heleboel verschillende aspecten (zowel medisch en biologisch als maatschappelijk), ik ben (was!) er niet elke dag mee bezig, en ik ken een flink aantal ervaringsdeskundigen op het gebied (zo’n 15) plus een aantal professionals (met ieder hun eigen netwerk).
Taarten
Slechtziendheid is een zeer veelzijdig onderwerp.
Alle aspirant-HPG-deelnemers moesten een pitch cq presentatie houden om elkaar te overtuigen van hun projecten. (Er waren te weinig begeleiders voor iedereen, dus moest er gestemd worden over wie mee mocht doen.) In mijn presentatie had ik die veelzijdigheid afgebeeld in de vorm van ‘taarten’ (taartdiagrammen).
